Мирзо Турсунзода, пеш аз ҳама шоири машҳур зиёда аз ин муборизи сулҳ парчами амалиро баланд бардошта, зиндагии амну амонро дароз мекунад. Дар сиёсати фарҳангпарваронаи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон мӯҳтарам Эмомалӣ Раҳмон арҷ гузоштан ба хизматҳои фарзандони накӯном ва хизматнишондодаи миллат ҷойгоҳи хоса дорад. Яке аз чунин фарзандони барӯманди кишвари азизамон Шоири халқии Тоҷикистон Мирзо Турсунзода аст, ки барои хизматҳои арзанда...

Ташаккул ва инкишофи ташвиқи тарзи ҳаёти солим дар Тоҷикистон Тарзи ҳаёти солим ҳамчун усули пешгирӣ кардани бемориҳо то соли 1920 вуҷуд надошт. Унсурҳои соддалавҳонаи риояи беҳдошт ҳамчун талаботи одат ва ё маросим ҳисобида шуда, аз насл ба насл дода мешуд. Зарурати иҷрои баъзе талаботи беҳдоштро асосан ягон-ягон намояндагони пешқадами тибби халқӣ-табибҳо, момодояҳо, шикастабандҳо ва монанди инҳо, ки дар асоси таҷрибаи худ оид ба ҳифзи саломатӣ дастуру маслиҳатҳои мувофиқ медоданд, ба мардум...

Нақша: 1. Муқаддима2. Ҳаёти мухтасари шоир3. Мазмуни «Гулистон»-и Саъдӣ4. Хулоса Саъдии Шерозӣ яке аз шоирони ғазалсарои адабиёти классикии форсу тоҷик ба шумор меравад. Ў дар таърихи адабиёт ҳамчун устоди ғазал эътироф гардидааст. Падар ва гузаштагони шоир аз аҳли форс буда, аз амалдорони хурди дарбори Саъд бини Зангӣ ҳисоб меёфтанд. Таҳсили ибтидоиро дар зодгоҳаш гирифта, баъдан барои идомаи таҳсил ба марказҳои илмии ҳамон давра ба шаҳри Бағдод меравад. Бо сабаби он ки ватани...

Силсилаи Модарномаи Турсунзода дар маҷмўаи «Посбони оташ» гирд омадааст. Тасвири мукаммалу муфассали образи модари тоҷик ба давраи баркамолии эҷодиёти шоир рост меояд. Аксари шеърҳои Модарнома, аз ҷумла «Модарам», «Дасти модар», «Дили модар», «Бигзор, зан бошад мудом», «Зан агар оташ намешуд», «Зан посбони оташ аст», «Чашми ман», солҳои 60-70 таълиф гардидаанд. Дар шеъри «Дили модар»...